ترمه، نوعی پارچه ارزشمند، بافته‌شده از الیاف بسیار لطیف میباشد که از صنایع دستی نساجی ایران به شمار میرود. در ترمه‌ها از نقش‌های منحنی متفاوتی مانند بته جقه و گل‌های شاه عباسی در رنگ‌های مختلفی استفاده شده است و تنها با طرح‌های بسیار مختلفی در شهر یزد بافته می‌شوند. در گذشته برای ترمه بافی از ابریشم و پشم مرغوب با الیاف بلند استفاده می‌شد که امروزه این استفاده این موارد منسوخ شده است و در حال حاضر ترمه‌ها به صورت ماشینی و با الیافی از جنس ویسکوز تولید میشوند.

از نقوشی مانند بته جقه، گل‌های شاه عباسی، بوته خرقه، شاه گوزنی، امیری، راه راه یا همان محرمات، بته سروی و بته بادامی می‌توان در تولید ترم طراحی آن اسم برد.

ترمه به دلیل تراکم زیاد و پودرهای زیادی که در آن استفاده شده است از مقاومت مطلوبی برخوردار می‌باشد و همچنین از لحاظ حفظ رنگ در شستشو یکی از به نامترین پارچه ها می‌باشد.

از آنجا که ترمه یک رو دارد و سمت دیگر آن به دلیل اینکه نخ‌های ابریشم آزاد می‌باشد نیازمند این هست که آستر و لایی به پشت آن زده شود تا قابل استفاده شود. در اینجا لازم به ذکر است که شستشوی ترمه یا توسط خشکشویی و یا در منزل به وسیله یک تشت آب ولرم و شامپو فرش انجام می‌پذیرد باید به این نکته توجه داشت که پس از آب کشیدن آن را بر روی یک سطح صاف باز نموده و در هنگامی که هنوز کاملاً خشک نشده است آن را کشیده و با اتو خشک کرد که به سایز اولیه خود باز گردد.

تاریخچه شروع ترمه بافی به اوایل دوره صفویه باز می‌گردد. عده‌ای معتقدند که زادگاه اولیه ترم در قلب آسیای مرکزی و در ارتفاعات کشمیر می‌باشد. برخی هم معتقدند که بافت ترمه از ایران شروع شده و سپس به کشمیر راه یافته است. آنچه حائز اهمیت است این موضوع می‌باشد که این هنر در دوره شاه عباس صفوی به اوج خود و شکوفایی و تکامل می‌رسد. در آن هنگام بود که ترمه به یکی از محصولات صادراتی ایران مبدل شد.